راهکارهای میز کار مجازی (VDI)

 

 

VDI یا همان Virtuual Desktop Infrastructure، روشی است که سیستم عامل Desktop را می توان با هدف اینکه چندین سرور مختلف را به صورت همزمان روی یک سرور فیزیکی نصب و مستقلا اجرا کرد، استفاده می شود. تا قبل از اینکه VDI به شکل امروزی موجود باشد که برای هر کاربر یک سیستم عامل جدا در نظر گرفته شود، این کار به صورتی انجام می شد که همزمان چندین کاربر از یک سیستم عامل استفاده می کردند که به آن Terminal Service گفته می شد. با توجه به پیشرفت روز افزون سخت افزارهای موجود و این که یک کاربر به میزان محدودی از توان یک PC را صرف انجام کارهای خود می کند، ایده‌ اتصال همزمان چند کاربر به یک OS مطرح شد. در ابتدا شرکت Microsoft در سیستم عامل های خود Terminal Service را قرار داد که در آن برای اتصال کاربران به سرور از روش هایی مانند نصب برنامه کلاینت یا همان Remote Desktop در ویندوز دیگر استفاده می شد، که در این روش ها همچنان وابستگی به یک PC وجود داشت. در ادامه‌ راه، شرکت ها به منظور برطرف کردن این وابستگی، سخت افزارهای جدید اما ضعیف تری مبتنی بر ساختار PC ارائه دادند تا کار اتصال به سرور را انجام بدهد. این سخت افزارها فقط وظیفه اتصال به سرور را بر عهده دارند و قرار نیست برنامه دیگری روی آن نصب شود. به این سخت افزارها اصطلاحا Thin Client گفته می شود. 

VDI در واقع روش تکمیل شده‌ Terminal Service است که یک OS یا Desktop را به صورت کامل در اختیار یک کاربر قرار می‌دهد. استفاده از Remote Desktop غیر از کاربردهاي Administration بخصوص در مورد سرورها خيلي مورد استفاده قرار نگرفت، زیرا به علت ضعف پروتکل هاي ارتباطي کاربران به دلايل مختلف تجربه خوبي نخواهند داشت مثلاً در مورد اجراي ويدئو و کارهاي گرافيکي، نکته منفي ديگر اين است که يک کاربر با اجراي برنامه هاي سنگين، کار کاربران ديگر را کند میکند چون همگي بر روي يک سيستم عامل کار مي کنند. با گذشت زمان، هم اکنون ترمينال های مختلفي براي اتصال کاربر به سيستم عامل ديگر ايجاد شده است، همانند تبلت ها یا تلفن های هوشمند، طبیعتاً به دلیل پشتیبانی نکردن این سیستم عامل های جدید از سرویس های قبلی توانایی متصل شدن بوسیله آنها امکان پذیر نبود، در سرویس VDI ما قابلیت وصل شدن به سرور مرکزی را بوسیله اپلیکشن ها و سرویس های مختلف موجود را خواهیم داشت که این قابل در دسترس بودن VDI را در هر شرایطی برای ما فراهم میکند.

  

مزايای VDI
در اين قسمت بايد بررسی شود که با استفاده از روش VDI آيا معايب PC بر طرف می شود؟ جواب به اين سوال با اين فرض امکان پذیر است که کاربر ميتواند تمام کارهای خود را مانند زمانی که با PC کار مي کند انجام دهد. برای مثال در مورد اجرای فایل های تصویری هيچ مشکلي ندارد. با اين فرض مزاياي VDI را به صورت زیر می توان بر شمرد:

  • با اين فرض که سيستم اتصال کاربر يا همان Endpoint ساده ترين حالت ممکن را دارد و به نحوی نباشد که به اين منظور PC يا Thin Client مشابهی قرار داده شود، تمام مسائل مربوط به نگهداری و پشتيبانی سيستم های PC از بين می رود.
  • هيچگونه اطلاعات اصلي بر روی سيستم های Endpoint منتقل نمی شود و کاربر فقط دسترسی به اطلاعات گرافیکی سيستم ريموت دارد. در حقيقت کاربر عکس يا به عبارت بهتر ويدئوی اطلاعات نمايش داده شده را می بيند.
  • تمام مزايای Server Virtualization شامل VDI نيز می شود. مثلاً با اين روش برنامه ها و سيستم عامل از نوع سخت افزار فیزیکی مجزا می شوند و از سخت افزار موجود بهره برداری بيشتری می شود.
  • جداي از مسائل امنیتی مطرح که در اين روش امنيت بالاتر می رود، نکته حائز اهميت ديگر، هزينه تمام شده اين روش است. با بررسی های انجام شده که شرح آن خارج از حوصله اين گفتار است، TCO اين روش در حال حاضر بين 10 تا 15 درصد از روش PC بهتر است.
  • با بکارگيری ابزارهای جانبی VDI، امکان نصب همزمان سيستم عامل و برنامه ها و همچنين به روز رسانی آن ها بصورت يکجا انجام می شود. در حقيقت در اين روش يک الگو يا Template اصلی ساخته می شود و بقيه ماشين ها يا سيستم عامل ها از روي اين الگو ساخته می شوند. در مورد تغييرات جديد نيز اين امکان وجود دارد که تغييرات را بصورت يکجا اعمال کرد.
  • اين امکان وجود دارد که کاربر براي کاربري های مختلف همانند نيوزروم و اينترنت به سيستم های مختلفی متصل شود.
  • کاهش پهنای باند مورد نیاز شبکه (کلاینت و سرور هر دو در مرکز داده قرار دارند)
  • سیستم عامل و برنامه‏ های کاربردی از سخت ‏افزار جدا می‏ شود (ایجاد محیط کامپیوتر یکپارچه برای کاربران)
  • کاهش هزینه کلی مالکیت IT TCO
  • سهولت ارتقاء نرم‏ افزار و سخت‏ افزار (سخت‏ افزار مجازی)
  • کاهش بارکاری مدیریتی از طریق مدیریت متمرکز
  • اعمال مؤثرتر محدودیت بر کاربران(استفاده غیر مجاز از کامپیوتر)
  • امکان مدیریت بهتر تجهیزات و پیش‏گیری از گم شدن آنها
  • ارتقاء امنیت و سهولت دسترسی از طریق جمع کردن و یکپارچه‏ سازی داده‏ های کاربران در مرکز داده
  • بهره‏ برداری بیشتر از منابع سخت‏افزاری و به کارگیری بهینه آنها (CPU، دیسک، برق، حافظه)
  • امکان اتصال از همه جا (به محض وصل شدن به شبکه می‏توان شروع به کار کرد)
  • امکان پاسخ سریعتر به درخواست و مشکلات کاربران
  • امکان ارتقای بسیار سریعتر به سیستم عامل ‏های جدید
  • قابلیت انعطاف‏ پذیری جهت رفع نیاز اکثر کسب و کارها
  • رایانش سبز (استفاده موثر از منابع)